Het weer zit niet mee, het regent en gerommel in de verte als ik wakker word. Ik check mijn weer-app nog maar eens, maar weet het al van de vorige keer dat ik keek: het gaat hem niet worden vandaag. Onweer…
Op een droog moment ontmoet ik mijn buurman, Mats. Hij is kajakker en heeft zelf een Russische Baidarka kajak gemaakt. Met een houten frame en doek eroverheen gespannen. Die moet ik natuurlijk zien. In de schuur ligt ook nog een traditionele Zweedse Eilandhopper. Deze is nog door zijn vader gemaakt, van hout en katoen met olieverf. Er kan veel bagage in en de kajak is vrij stabiel.
Het zijn twee prachtige unieke kano’s. De Baidarka heeft een aparte vorm. De achterkant is zo gemaakt, dat het een extra zetje van een golf kan krijgen. De bijzondere voorkant is om met weinig wind harder te kunnen en bij veel wind in de golven het hogere deel te benutten. De beste constructie hiervoor is door onder en boven apart met doek te bedekken en het daartussen gewoon open te houden. De cockpit ligt ver naar achteren, zodat de boot beter op de wind reageert als je vaart.
Voorkant van de Baidarka.. 
… en de achterkant.
Die touwtjes met het houtje is het systeem om je peddel op te bergen. De touwtjes lopen wijd uit. En als je het houtje naar buiten schuift, trekt het touw strak om de kano en zit de reserve peddel, die je daaronder op de kajak hebt gelegd, goed vast.
De cockpit van de Baidarka 
Het systeem voor de peddels
Later op de dag, ontmoet ik een leuk stel. Ze zijn erg geïnteresseerd in mijn kajak. Met zo’n smalle boot en dan de zee op! We kletsen wat en als ze weggaan, zeggen ze ‘We gaan met die rode Mustang’. Goede grap, lach ik terug. Maar het is echt hun auto, met een open dak. ‘Dat is weer een heel ander avontuur’, zeg ik. ‘Ruilen voor mijn kajak?’. Ze trappen er bijna in 🙂
En ondertussen ligt mijn trouwe kajak even uit te rusten op de kant, hopelijk morgen weer verder!
