Wat hoor ik toch buiten mijn tent… vlak bij is het. Ik rits het luchtgat open en zie een grijze, donzige hoop kleine zwaantjes. En pappa zwaan staat er bij, fier om zich heen te kijken! Okee… maar hoe kom ik straks mijn tent uit?
Ik begin alles in de tent op te ruimen. Als ik klaar ben, wil ik toch echt naar buiten! De zwaantjes liggen nog lekker te liggen en zich op hun gemak schoon te snabbelen. Uiteindelijk helpt het, als ik met de peddels op de kano trommel. Ik pak alles snel en efficiënt in, zodat ze snel weer kunnen liggen. Op naar de brug, maar eerst langs het oude centrum van Kalmar.
In de haven van Kalmar meer ik aan naast een eeuwen oude sloep, wellicht een replica, bij een perfecte lage stenen kade. Even snel doe ik boodschappen maar ik neem de tijd voor een echt Zweeds koffie terrasje. Daar heb ik een leuke ontmoeting en een heerlijk broodje rode bieten salade.
En dan ga ik echt op pad. In volle vaart, wind in de rug, stuif ik voorbij de brug die het vaste land van Zweden verbindt met het lange eiland Öland.
Nu naar het kanaaltje…. tenminste, als het nog open is! Uiteindelijk vind ik het. Het kanaaltje is schitterend. De vissen schieten voorbij. Dit is echt een kano gebied. Allemaal prachtige eilandjes. Het is wel heel nauw en ondiep, maar het gaat prima.
En dan kom ik bij een groen glooiend landschap met een kano-vriendelijke oever. Dat wordt het plekje voor vandaag. Er is nog net zon om mijn kleren te drogen. Wow, dit was een zware, maar erg afwisselende en mooie kanodag.
