Dag 52, 21 juli 2019: Kråkön – Hölick (12 km)

Het mooie plekje vandaag achter mij. Ik heb flink zitten puzzelen op de weersvoorspelling, want het is erg aan het waaien uit het oosten. Dus over de zee. Ik hoor de golven al de hele nacht. De wind zal in de loop van de dag toenemen. Maar ik moet langs een heel lang stuk rotskust waar verder geen schuilmogelijkheden zijn. Dus ik heb twee plannen.

Eerst maar heel vroeg op en kijken hoe het is buiten. En als het gaat, dan kan ik in 2 uur langs de rotskust. En dan ga ik daar ter plekke kijken of ik verder ga of dat ik daar blijf. Plan B is als ik het wat te ruig vindt, dan kan ik met de wind mee naar de haven waar ik eigenlijk gisteren had willen eindigen.

Het wordt plan B. Ik word zo door elkaar gehusseld, daar heb ik even geen trek meer in. Dus wordt het een kort dagje naar de haven, 12 km. De rest van de dag gebruik ik om spieren te rekken, oefeningen te doen en uit te rusten.

En is een camping. De dame bij de receptie is zo geïnspireerd door de tocht die ik maak, ze zegt: de haren op mijn arm staan ervan overeind! Ze wil zelf ook graag zoiets doen, daar droomt ze van. Ze hebben hier tipi’s en ik denk, indianen trekken ook altijd rond! Ik vind het wel leuk om ook eens uit te proberen, een nachtje in een tipi slapen!

1046-1053

Dag 51, 20 juli 2019: Sandarne – Kråkön (40 km)

Mijn kano ligt klaar op de lage steiger van de gasthaven. Ik ga vroeg op pad vandaag. Ontbijt klaargemaakt voor het pakken, maar eerst wil ik weer een stuk peddelen in deze prachtige stille ochtend. Ondanks dat ik probeer rekening te houd en met twee eilandjes met kolonies Aalscholvers, gaan ze opeens allemaal de lucht in. Indrukwekkend, dat wel!! Een wolk van zwarte vogels.

Ik schiet lekker op en moet nog 10 km volgens mijn plan en dan… even een korte pauze, maar daar ik zie een blokhut/schuilhut met vuurplaats en strandje. Het einde van mijn reis nadert, daarom denk ik, nog even genieten! Ik heb al 40 km gevaren, dat is ook niet niks. Dus ik besluit hier te blijven.

En ik heb een heerlijke middag. Op het strandje zie ik poot afdrukken. Als ik goed kijk zijn het kleine hoeven, sporen van een Ree! Leuk zeg.

De piepvogel is er ook weer, zou hij meegevlogen zijn?

In het water zitten enorm veel kleine visjes, van speldeknopjes tot scholen van visjes die een pink groot zijn. En natuurlijk stekelbaarsjes, die zie je hier werkelijk overal. Ik zie een stekelbaarsje zijn nest verdedigen, dat gaat er fel aan toe. Na het gevecht verdwijnt hij snel onder de steen, even zijn nestje checken…

Uitzicht uit de tent..
1037-1046

Dag 50, 19 juli 2019: Gållsgrund – Sandarne (60 km)

Vanochtend ga ik vroeg van start. Terwijl ik de mooie ochtend wil filmen, heb ik ineens alle aandacht van een groepje sterns. Met deze kano ben ik super tevreden, want ze vallen op een of andere manier altijd de punt aan! En niet mijn hoofd, wat eerder wel gebeurde.

Bats, een keihard geluid achter de kano…. ik schrik. Valt er wat van de kano af? Of is het een Russische duikboot;) . In een keer weet ik het, zeehonden! Vandaag ga ik veel plezier hebben met deze diertjes.

Ik ben dus al vroeg op pad. Er is nauwelijks wind daarom wil ik eerst eens een stuk varen en dan pas een boterham. Het gaat prima. De wind is tegen, maar heel licht. Alleen op de echt open stukken zee bouwen de golven op. Net als ik in zo’n open stuk, iets getergd door de tegenwind, een kadans te pakken heb, duikt er vlak naast mij een duikeendje op. Zo lief gezicht, hij schrikt en kijkt helemaal verwilderd. Dan duikt hij snel weer onder. Dat zorgt bij mij voor een big smile. Hier word ik zo gelukkig van, van dit soort verassingen en contactmomenten met de natuur. Dat schrikken hoeft natuurlijk niet, maar hij zat met zijn hoofd bij iets heel anders dan een kano. Hij had vast net een heerlijk visje gevangen.

En dan die zeehond, na de bats hoorde ik ze ook huilen en zag ze liggen al badend op de rotsen. Dan hebben de zeehonden in de Waddenzee het toch maar makkelijk. In plaats van te balanceren op een rots, kunnen ze daar lekker languit op een drooggevallen zandplaat liggen!

Mist tussen de eilanden…

Aan het eind van de dag ben ik in de haven Sandarne. Nog een paar boodschappen doen, ik was bv couscous vergeten te kopen. Oh ja, in de haven vraagt een zeiler, heb jij ook zo’n mist gehad? Dat is waar ook, ik had vandaag mist. En flink ook. Zomaar uit het niets kwamen de lage wolken aanzetten. Doordat ik digitaal navigeer kon ik gewoon door. Wel goed opgelet dat ik niet in drukke vaarroutes zou komen.

Vandaag van 1021 tot 1037

Dag 49, 18 juli 2019: Brämsand – Gållsgrund (30 km)

Hieronder nog een filmpje van gisteren, het lukte toen niet om deze op de blog te zetten. Daarom vandaag deze korte impressie van een klein haventje onderweg.

Vandaag gaat het best goed. Alleen die oostenwind, die neemt steeds toe. Ik check het voor de zekerheid nog even, als ik op een eilandje zit. Maar het ziet er niet goed uit en de verwachting is dat de wind nog gaat toenemen.

Ik ga het toch proberen, al zie ik hoge golven met breekers, die uit elkaar spatten. Ik moet een groot schiereiland om. Maar het gaat echt niet, dit is echt niet okee. Dus ik duik de eilandjes in. En dat is een geluk bij een ongeluk. Het is hier echt prachtig en ik vind een heel mooi plekje. Ben er al vroeg, dus kan ook nog een beetje uitrusten 🙂

Wel vreemd hier eigenlijk, de zon schijnt, maar alles droogt maar heel langzaam. Trouwens ook erg luxe, ik kan hier een vuurtje stoken. Dat doe ik graag!

Dag 48, 17 juli 2019: Killskar – Brämsand (44 km)

Een heerlijk zweeds ontbijt! Met hardbröt, een eitje, yoghurt en een kopje thee. Ik maak mijn brood klaar en Elisabeth geeft mij nog een paar van mijn favoriete zelfgebakken cookies mee, voor onderweg. Nog even zwaaien en dan ben ik weer aan het peddelen.


Benieuwd hoe deze dag gaat worden. Er staan nog flinke golven en wind van vanmorgen vroeg. Ik wil naar de oude haven, dat kan redelijk beschut en dan daar wachten als het nodig is. Het enige stukje onbeschut naar de oude haven is meteen raak, het is kouder dan ik dacht en de golven zijn net zo hoog als ik vreesde. Ik baal hier wel van, want ik wil een flink stuk varen. Bij de oude haven van Fagellsunded eerst eens opgewarmd. Een fietster zei tegen mij dat de gerookte zalm echt super is. Dat kon ik niet laten liggen en ik had helaas toch tijd genoeg. Om een uur of twee ga ik weer varen, de baai over van 14 km.

Het was wat heiig en ik kon de overkant amper zien. Ik besloot eerst wat naar binnen te varen, de baai in en dan op een smaller punt over te steken. Bovendien zou ik dan ook even van de golven af zijn als ik aan de overkant was. De wind en golven werden steeds minder en draaide zelfs mee! Uiteindelijk kon ik nog de bestemming van maandag halen. De Rullstrand Camping. Weer een prima dag dit!