Category: Dutch coast

Prachtige dag was dit! Wel weer vroeg op, maar dan heb heb je ook wat:) Het is nog koud, de zon is nog niet op en het is flink bewolkt. Een mooie mazzel-start: heel soepel glip ik tussen de kleine brekers van de branding.

Op zee komt de noorderwind erbij naar een stevige 4 bft en dat maakt het pittig. Maar wel heerlijk peddelen zo tegenwind. Ergens houd ik daar wel van. Je ligt wat steviger op het water en heb het wat meer in eigen hand, lijkt het.

• 

• 

• 

De stroming is geweldig, ik sta te kijken van de 24 km in drie uur met nog een korte boterham-break. Nu ook nog een zeehondje nieuwsgierig komt kijken en de zon definitief doorbreekt, is de dag compleet. Of nee er is nog meer. Ik vaar langs een prachtige kerf in de duinen waar de natuurlijke dynamiek zijn gang kan gaan. Gisteren had ik een Googlemaps plaatje, maar nu een foto, met eigen ogen gezien:)

Heerlijke tocht vandaag, om 4.30 uur vertrek ik bij Katwijk. Toen de wekker ging om 3 uur in de nacht, dacht ik wel even, ‘Van wie was dit plan ook al weer…?’ Maar eenmaal in de kano op zee, in de schemer:) en ik weet dat ik niet lang alleen zal zijn. Bij Noordwijk hoor ik de marifoon al! Paul Thomassen geeft aan waar hij door de branding komt. Op het moment dat Paul door de branding vaart, komt ook de zon op. Nu weten we alle twee ineens weer, waarom we zo vroeg opgestaan zijn. Wat kan het toch heerlijk zijn op zee!

En wat een leuke tocht is het, met deze soortgenoot:) lange afstandsvaarder Paul. We houden twee koffie breaks op de prachtige stranden tussen Katwijk en IJmuiden.

Als je nog echt een mooi strand en natuurlijke duinen wil zien, moet je in het stuk voor IJmuiden zijn. Je kunt vanaf zee zien, dat de natuurlijke dynamiek weer terug is in de Kennemerduinen. Het duin mag daar weer stuiven. Door deze dynamische processen kunnen er veel meer zeldzame planten en dieren een plekje vinden.

Op het strand bij IJmuiden kom ik nog iemand tegen die in Groningen heeft gestudeerd. Hij heeft het mooie plan om ooit nog eens de Waddeneilanden af te zwemmen. Dus wie weet zien we elkaar nog een keer op de Wadden!

Heel zeeland heb ik langs gevaren en heb prachtige stranden gezien. Nu zit ik een storm uit in Katwijk. Mijn kano heb ik achter een rij strandhuisjes gelegd, uit de wind. Toch verwacht ik dat een deel van mijn bootje onder het zand zal verdwijnen dat om de hoek stuift. Dat graaf ik wel weer uit.

• 

• 

Een echte Katwijker, Pieter, wijst mij de weg hier en vertelt waar je de beste vis kunt halen:):) Naast het uitpuzzelen van volgende etappes, heb ik zin om te gaan tekenen. Een tekenwinkel uit Leiden brengt een setje, zelfs naar het strand. Echt super. Door Corona is dit, denk ik, ook gewoner geworden. Op het tasje van de tekenspullen staat een fantastische leuze. ‘Dream and create, by painting I can travel lightyears….’ En dat doe ik, maar niet alleen door te schilderen :):)

Een van de uitdagingen bij het afvaren van de Nederlandse kust, is het vinden van overnachtingsplekken dicht bij zee. Het liefst slaap ik naast mijn kano, alles lekker bij de hand. Om de storm door te komen heb ik een strandhuisje in Katwijk gehuurd, waarvan ik er onderweg al zoveel heb gezien. Beetje vreemd vind ik het wel, dat ik niet in mijn tentje op het strand, of achter een klein duintje de storm uit mag zitten als onderdeel van mijn tocht. Maar dus wel in een van de vele huisjes. Vandaar dat ik vandaag naar Katwijk vaar.

Op het strand zie ik in de verte de Pier van Scheveningen, waar ik al eerder langs gepeddeld ben. Hoe leuk was dat!!

Waar ik vertrek, in Wassenaar, zit ik net bij een giga mui (rip tide voor de Engelsen). Zo’n plek, waar het zeewater sterk versnelt en als een soort rivier van het strand af stroomt. Eigenlijk een ideale plek om snel met je kano de zee op te komen. Maar ik heb, zo vlak na de happening met de stroming bij Rotterdam, even geen zin hierin. Zo’n kolkende stroming… Ik sleep mijn kano daarom 20 meter verder en pak wel een extra branding golf:)

Van Wassenaar dus, naar Katwijk. 5km, stroom mee en in 25 minuten ben ik er. Ik ga 10 km per uur gemiddeld:):) Eerst zit ik bij de verkeerde huisjes, dus vaar ik nog een klein stukje verder. Dat betekent ook twee keer door de branding, maar dat is een goede training:):) En voor straks, ik denk dat ik de hele dag terwijl het stormt, voor het raam ga zitten kijken naar de zee en fantaseren dat ik daar doorheen peddel;);)

Aandacht voor de natuur!!! Dat is waar het om gaat. Dat is niet altijd makkelijk, als je vaart langs de vele strandhuisjes en de heerlijk schoongezeefde stranden. Ik begrijp het wel, maar mis de mooie hele schelpen, het zeewier en… af en toe een kadaver. Dat hoor er ook bij. Een dode meeuw, een vis of iets groters als een bruinvis of een walvis.

Voor als je het nog niet weet, wij ruimen altijd walvissen op als ze dood op onze stranden aanspoelen. Ze worden uit de natuur gehaald. Ook dit begrijp ik wel als hij net voor je hotel ligt of naast een woonwijk. Maar als hij bij Meijendel of een afgelegen plek in Zeeland strandt?

In de Wadden heb ik een uniek project met een gestrande walvis, waar ik vanuit Rijkswaterstaat projectleider van ben. Voor het eerst mag deze vergaan en in de natuur blijven. Hoe kom ik hier nu op? Ik las vandaag op mijn rustdag een prachtig blog over ‘mijn’ walviskadaver pilot🙂 Vooral lezen. Ik hoop dat jullie ook enthousiast worden om deze missing link in de ecologische kringloop op de plekken met wilde strand natuur te herstellen.