Ik ga de Oosterschelde oversteken vandaag. Eerst meld ik me aan bij mijn collega’s van de centrale van Wemeldinge en dan ga ik op pad. Onderweg gaat ineens precies voor mijn neus de rand van een zandplaat over de hele lengte liggen stoeien met de stroming. Er ontstaan overslaande golven en het is een gekluts van golven en water. Het is een eind omvaren als ik er langs wil gaan. En er overheen is niet zo’n groot stuk. Dus ik bestudeer het gebeuren even goed en ga er dan toch maar doorheen. Het gaat goed, maar het is wel weer indrukwekkend.
Na de lunchpauze krijg ik het tij langzaam mee. Maar helaas ook een giga regenbui net tijdens de oversteek naar Goeree. Daar is echt geen ontkomen aan.
Op het rustige strand van Goeree ontmoet ik Lotte van het Groene Strand en een vrijwilliger van Natuur en Landschapsbescherming Goeree-Overflakkee. Het is gelukkig weer droog geworden. Op gepaste Corona-afstand vertellen Lotte en de ervaren natuurvrijwilliger met enthousiasme over een interessant natuurbeschermingsinitiatief op dit strand. We lopen naar een stukje strand dat met paaltjes is afgezet. Het is even zoeken, maar dan zien we ineens iets wits bewegen. ‘Dat is hem, een Bontbekplevier’, vertelt de vrijwilliger. ‘Dit vogeltje nestelt in een kuiltje, zomaar ergens op het strand’. We zien hem scharrelen en, ja echt, hij gaat zitten en wiebelt nog even. Wat gaaf om te zien!
Omdat de eitjes zo’n goede schutkleur hebben, vallen ze nauwelijks op tussen de schelpen. Je kan zomaar ongemerkt over het nestje lopen en per ongeluk de eitjes vertrappen. Om dat te voorkomen zijn op dit strand de nestjes van deze strandbroeders, die de vrijwilligers met veel geduld en zorg opsporen, met paaltjes gemarkeerd en afgeschermd. Lotte zegt dat mensen meestal eigenlijk weinig van de natuur op het strand weten. Maar als ze er eenmaal kennis van nemen, dat ze dan begrijpen dat bescherming van de kwetsbare strandnatuur heel belangrijk is.
