De laatste etappe….
De wekker gaat vanochtend vroeg (om kwart voor 4)! Je moet er wat voor over hebben, als je met het tij wilt meevaren.
De zon is net op als ik vertrek van de Eemshaven voor het laatste deel van mijn tocht langs de Nederlandse kust. Best een gek idee dat ik bijna klaar ben. Ik vaar met het tij mee naar binnen, de Dollard op, op zoek naar de houten grenspaal.
Voorbij de Eemshaven wacht mij een verrassing, de Bocht van Watum staat nog droog! Daarom ga ik via de hoofdgeul, gezellig vlak bij de grote schepen en het snelle veer Emden Borkum ;).
Wind, stroom golven, alles zit vandaag mee. Bij Delfzijl moet ik even wachten op een binnenvaart schip en ineens zie ik vlakbij een vin van bruinvis! Even later komt een zeehondje even kijken hoe het gaat. Hier in de buurt kun je bij de Punt van Reide achter een muur ook vanaf land zeehonden van dichtbij bekijken, heb ik aan Christa verteld. Ze gaat er langs en ziet inderdaad veel zeehonden.
En ook twee zeehondenonderzoekers vanuit de zeehondenopvang in Pieterburen. Mooi dat zij dit belangrijke werk doen voor de zeehonden!
En dan ga ik op zoek naar de grenspaal, die moet hier ergens zijn. Ja, Daar is hij, wat gaaf. Na wat zoeken naar een geultje, kan ik er heel dichtbij komen. Erg bijzonder! Ik heb het gehaald! De hele kust van Nederland!
En nu nog even door naar Nieuwe Statenzijl. Dat is nog best wel een peddel!
Moe, maar erg gelukkig kom ik uiteindelijk aan in Nieuwe Statenzijl, waar Christa me al staat op te wachten.
En nu ben ik er echt. Wat was dit een fantastische tocht. En wat heb ik veel beleefd. Wat een prachtige natuur langs de Nederlandse kust, Al die vogels, schelpen, zeehonden, groene stranden, primaire duintjes, bontbekpleviertjes, sterns, eidereenden, noem maar op. Echt de moeite waard, echt belangrijk om dit te beschermen en te behouden. En om veel van te genieten!
Fantastisch dat je dit gedaan hebt en het hebt gehaald. Gefeliciteerd! Helemaal met je eens, de Nederlandse kust en vooral die van de Wadden is prachtig.
Groeten, Cora