De verrassing van de dag. Ben lekker aan het peddelen en kijk ik op mijn horloge, ga ik 4,8 km per uur, terwijl ik voor mijn gevoel iets van 7 of 7,5 ga. Dat kan niet anders dan stroming zijn, want zoveel wind tegen is er niet. Pas ‘s avonds kom ik er achter dat daar een enorm grote rivier uitmondt in zee en het water tussen de eilandjes door zijn weg vindt naar zee. De Ångermanälven.
Tijdens de lunch vind ik onverwacht een leuk plekje, waar een soort natuurlijke zeekajak-landingsplaats is gemaakt. Daar ligt in een enorme rotswand een natuurlijke inham met een dun laagje water. Daardoor kan mijn kano zo over een glad granieten steen glijden en kan ik er rustig uit stappen.
Christa was aan het wandelen en zou misschien in Barsta haar tent opslaan. Als ik het haventje van Barsta in kom, staat Christa daar pootje te baden. Hoe leuk is dat! Bang, als zij is voor Blue-Ribbon regels, staat zij netjes toe te kijken als ik mijn kano het land opsjor.
Hoi Rick ik krijg niet helder hoe lang je nog varen mag tot aan de finish. Mooi dat je met legale doping er naar toe gaat. Een pootjebaaiende nimf C. Veel plezier verder en ga niet te hard want je moet wel in je overhemd blijven passen. Groet Franklin
Het aantal nog te varen hangt erg van het weer af….. Dat overhemd wordt wel een probleem vermoed ik;);)
Groeten, Rick